37. „Wyjdziesz za mnie ?"

SARA

Wyjechaliśmy z Dortmundu dobre pół godziny temu i dalej nie wiedziałam, gdzie zmierzamy. Marco milczał jak grób, a ja wariowałam. Zabiję go kiedyś, przysięgam. Nagle wjechaliśmy na duży plac i piłkarz zaparkował auto na parkingu. Wziął moje buty na zmianę, a potem obszedł auto i otworzył moje drzwi.
-Musisz zmienić buty
-Znowu ?
-Yhmm
-Niech będzie - zdjęłam botki i zmieniłam je na Converse
-Zapraszam - podał mi rękę
-Twój uśmiech jest strasznie zaraźliwy
-To dobrze - uśmiechnął się jeszcze szerzej
-Miejmy to za sobą
Chłopak zaczął prowadzić mnie w stronę samolotu, a ja omal nie zemdlałam. Gdzie my idziemy ? Co będziemy robić ?
-Ja nie wsiadam - zaparłam się
-Oczywiście, że idziesz - zaśmiał się
-Zmuś mnie
-Nie muszę - wziął mnie na ręce i wprowadził do samolotu
Usiadłam na pierwszym wolnym siedzeniu, a samolot zaczął startować. Cholera. On chce skakać.
-Proszę - obcy facet podał mi kombinezon - musisz to na siebie włożyć
-Ale ja nie skacze
-Ona skacze, nie słuchaj jej Lars
-Jak sobie życzysz Marco - uśmiechnął się
-Marco - jęknęłam
-Skarbie - usiadł blisko mnie i spojrzał mi w oczy - zaufaj mi

-Skoczysz ze mną ?

-Tak, spokojnie

-Okej

Ubraliśmy się, przygotowaliśmy i zostaliśmy do siebie przypięci. Bałam się jak cholera, ale przecież nie mogę się wycofać. Zresztą Marco nie pozwoliłby mi na to.

-Gotowa ?

-Nie

-Liczę do 10, a potem skoczę

-To licz w myślach

-W porządku - zaśmiał się 

Zamknęłam oczy i nagle Marco skoczył. Nawet nie byłam w stanie krzyczeć, bo byłam taka sparaliżowana strachem. Powoli otworzyłam oczy, a mój strach zmalał do minimum. Jejku jakie cudowne widoki. Nie bałam się już, że spadniemy albo, że spadochron się nie otworzy. Żyłam chwilą. Było cudownie. 

-I jak ? - zawołał mój chłopak

-Niesamowicie ! - uśmiechnęłam się szeroko, ale on tego nie widział 

Nagle poczułam szarpnięcie do góry i zobaczyłam, że spadochron się otworzył. Powoli dotarliśmy na ziemie, ale leżąc na Marco nie miałam siły wstać. Jejku takie cudowne atrakcje. 

-Skarbie musisz się podnieść, żebym mógł nas rozdzielić

-Nie mam siły

-Dawaj dawaj - rzekł rozbawiony

-Ugh ! - uniosłam się trochę, a on zaczął coś mącić

-I gotowe

-Mogę to już zdjąć wszystko ?

-Tak 

-A kombinezon ? - dopytałam

-Też - zaśmiał się 

Wstałam ze swojego chłopaka, najpierw zdjęłam te wszystkie zabezpieczenia, a potem kombinezon. Moje ciuchy na szczęście jakoś bardzo się nie pogniotły, więc bardzo mnie to ucieszyło. 

-Masz śliczne rumieńce na twarzy - uśmiechnął się wstając

-Ciesz się, bo to dzięki Tobie

-Zdecydowanie się cieszę - puścił mi oczko 

-Co z tym ? - wskazałam na spadochron

-Lars to zabierze

-To znaczy, że możemy już iść ?

-Yhmm - objął mnie - teraz będę Cię miał tylko dla siebie 

-Chcesz mnie zamknął w domu ? - zachichotałam

-Nie to miałem na myśli, ale skoro to proponujesz

-O nie - jęknęłam - ale Ci podrzuciłam pomysł

*****

Leżałam na kanapie z głową na kolanach mojego chłopaka, a on bawił się moimi włosami.

-Mam pytanie - powiedział nagle

-Hmm ? - wymruczałam podnosząc na niego wzrok 

-Tu czy na mieście ?

-Ale co ?

-Kolacje masz ochotę zjeść tu czy na mieście ? - sprecyzował 

-Może być na mieście, bo chyba nie chce nam się gotować

-Tu muszę przyznać Ci racje - nachylił się i pocałował mnie

-Na którą mam być gotowa ?

-Powiedzmy, że na 19

-Okej

-Tylko musimy zdecydować, gdzie idziemy - podrapał się po karku

-Chodźmy na sushi. Proszę - uśmiechnęłam się słodko - tak dawno nie jadłam

-Twoje życzenie jest dla mnie rozkazem 

-Och - zachichotałam - rozpieszcza mnie pan panie Reus

-Flirtuje pani ze mną ?

-A jak pan myśli ? - przygryzłam wargę 

-Wydaje mi się, że tak i bardzo mi się to podoba - przejechał kciukiem po moich ustach

-Która jest godzina ?

-Prawie szósta - spojrzał na zegarek

-To idę się przebrać - podniosłam się 

-Zamierzasz się stroić ?

-A co ?

-Bo nie wiem czy też mam się przebierać

-W takim razie zrobię Ci niespodziankę - ruszyłam po schodach na górę

-Wredota - zawołał za mną  

-Dobra zapamiętam - wybuchłam śmiechem

Zamknęłam się w łazience, stanęłam przed lustrem i zmyłam cały makijaż. Następnie zrobiłam go od początku podkreślając oczy czarnym eyelinerem. Włosy rozczesałam i przy pomocy lokówki trochę je podkręciłam. Wyglądałam lepiej, trochę bardziej wieczorowo. Przeszłam do garderoby, rozebrałam się i zdjęłam czarną sukienkę z wieszaka, a następnie założyłam ją. Do tego czarne, cienkie rajstopy i beżowa marynarka. Do reki wzięłam szpilki i małą torebkę w kolorze sukienki. W sumie zajęło mi to niewiele ponad pół godziny czyli dobry czas. 

-Gotowa - zeszłam ze schodów

-Czyli się wystroiłaś - uśmiechnął się

-W końcu idę na kolacje z bardzo przystojnym mężczyzną

-Słodzisz - zaśmiał się

-A chcesz, żebym przerwała ? - uniosłam pytająco jedną brew

-Nie nie, kontynuuj 

-Jak się ogarniesz to pomyślę

-Ogarnę ? - spytał zaskoczony

-W sensie teraz przed kolacją - pokręciłam z niedowierzaniem głową 

-Od początku wiedziałem - machnął ręką i pobiegł na górę

Ja w tym czasie założyłam buty, płaszcz i gruby szalik. Usiałam na krześle w przedpokoju i czekałam, aż piłkarz zejdzie. Jemu zeszło się dużo krócej niż mnie. Mój przystojny blondyn założył czarne jeansy, białą koszulę z odpiętym górnym guzikiem i czarną marynarkę. 

-Postarałeś się

-W końcu idę na kolację z najpiękniejszą kobietą

-Plagiat ! - zawołałam 

-Zawsze kopiuje od najlepszych - puścił mi oczko

-Miło mi - uśmiechnęłam się zbyt słodko, po czym dodałam - ale to i tak jest plagiat

-Wychodzimy ? - zarzucił na siebie kurtkę, a potem założył buty

-Jeżeli jesteś gotowy to tak

-Jestem - otworzył mi drzwi i mnie w nich przepuścił 

Podeszłam do windy, wcisnęłam przycisk, aby ją przywołać, a Marco stanął za mną i mnie objął.

-Będziesz jutro na meczu ?

-Tak, umówiłam się z Anią i wybierzemy się razem

-Super

-Ann w nocy wylatuje na sesje na Seszele, więc jej nie będzie

-Mario nic mi nie wspominał 

-Pewnie nie pytałeś - weszłam do windy i wcisnęłam odpowiedni przycisk na panelu

-No tak - oparł się o ścianę 

-Zauważyłam, że od kiedy jesteśmy parą to mniej czasu spędzasz z przyjaciółmi - spojrzałam na niego, a potem na swoje odbicie w lustrze

-To nie prawda

-Może tego nie widzisz

-Może tak nie jest ? - spytał ironicznie 

-Okej - uniosłam ręce w geście poddania się

-Przepraszam

-Ale ja się nie gniewam - westchnęłam - po prostu mówię jakie mam spostrzeżenia

-Wiem 

-Nie chce psuć Waszych kontaktów 

-Sara nic nie psujesz. Musisz to wiedzieć - uciął temat - koniec tematu 

-Niech będzie

Wsiedliśmy do samochodu, a kilkadziesiąt minut później weszliśmy do restauracji.

-Stolik dla dwóch osób ?

-Poprosimy 

-Zapraszam - wskazała ręką kierunek 

Zasiedliśmy do stolika, Marco zapalił świece, a kelnerka podała nam menu. Zamówiliśmy dwa zestawy i coś do picia.

-Uwielbiam sushi - mruknęłam zadowolona

-Możemy czasami zamawiać do domu

-Albo robić samemu

-Umiesz ? 

-No pewnie - uśmiechnęłam się

-Nigdy mi nie mówiłaś

-Teraz Ci mówię - puściłam mu oczko 

-Wreszcie - zażartował 

-Marco, bo ostatnio cały czas wszyscy mnie pytają o Mistrzostwa Świata

-Jedziesz z nami ? - uśmiechnął się wesoło

-Wiesz, że Cię kocham, ale jak dostaniesz powołanie to ja nie pojadę do Brazylii. Ja wiem, że jest jeszcze mnóstwo czasu i wiele może się stać, ale już postanowiłam

-Jesteś pewna ?

-Tak

-Okej, przecież Cie nie zmuszę 

-I nie jesteś zły ?

-Nie, bo wiem, że nie mogę wymagać od Ciebie, żebyś jechała tam gdzie ja

-Kocham Cię - uśmiechnęłam się

-Ja Ciebie też - pogładził moją dłoń kciukiem 

-Ale na pewno będę trzymała za Ciebie kciuki - zapewniłam go

-To mi wystarcza

-Państwa zamówienie - kelnerka przyniosła nam sushi 

-Dziękujemy - powiedział Reus

Zaczęliśmy się zajadać naszą kolacją i przy okazji sobie rozmawialiśmy. Marco opowiadał mi czasem jakieś dowcipy przez co cicho chichotałam. 

-Chcesz spróbować - podał mi jeden z kawałków

-Pewnie - zjadłam - dobre 

-Lepsze niż Twoje ? - zmrużył oczy

-Nie aż tak dobre - zaśmiałam się

I nagle w całej restauracji zaczęła grać muzyka klasyczna, kelner przyniósł ogromny bukiet czerwono-białych róż do stolika obok, a mężczyzna siedzący tam wstał, żeby zaraz paść przed swoja dziewczyną na kolana.

-Wyjdziesz za mnie ? - uśmiechnął się

-Tak - zakryła usta zaskoczona, potem wybuchła płaczem i rzuciła się w jego ramiona, a my wszyscy klaskaliśmy