9. „Tu jest jak w bajce"

SARA

Jechaliśmy już dobrze dwie godziny, a ja nie miałam pojęcia gdzie zmierzamy. Marco milczał jak grób, ale uśmiechał się za każdym razem jak ja się wściekałam.
-Daleko jeszcze ?
-A dużo razy jeszcze zapytasz ?
-Tyle ile trzeba będzie, no więc ?
-Godzinkę, może półtorej
-Gdzie Ty mnie wywozisz ? - jęknęłam

-Spodoba Ci się, a przynajmniej taką mam nadzieje

-Okej - westchnęłam 

-Jeszcze trochę wytrzymasz

-Masz tu jakieś płyty ?

-W schowku 

-Okej - zajrzałam we wskazane miejsce

Przeglądałam wszystko po kolei, aż w końcu trafiłam na coś odpowiedniego. James Blunt to jeden z piosenkarzy, których lubię. 

-Lubię to - szepnęłam 

-Ja też - przelotnie na mnie spojrzał 

Patrzyłam na szybę, zdążyło się rozpadać, więc krople deszczu powoli spływały po szybie. Delikatnie się uśmiechnęłam i zamknęłam oczy, jak je otworzyłam to czułam się już inaczej. Trudno to wytłumaczyć.

-Możesz się na chwile zatrzymać ?

-Jasne - spełnił moją prośbę

Wysiadłam z samochodu, od razu uderzyło we mnie chłodne powietrze, ale nie ma co się dziwić w końcu nie miałam na sobie kurtki. 

-Przeziębisz się

-Zaraz wracam

-Czasem wystarczy tylko chwila - okrył mnie swoją kurtką

-A Ty ?

-Mną się nie przejmuj - wzruszył ramionami 

-Jedziemy dalej - zarządziłam

-Ok - wsiedliśmy do samochodu  

-Masz gdzieś bluzę ?

-Z tyłu powinna być 

-Super - odwróciłam się i szukałam bluzy Marco - ooo ... jest 

Zdjęłam jego kurtkę, rzuciłam ją do tyłu i zamieniłam na bluzę. Tak ładnie pachniała, że aż zaczęło kręcić mi się w głowie.

-Możesz ją zatrzymać 

-Co ?

-Bluzę - zaśmiał się 

-Jest Twoja

-Mam ich na prawdę dużo

-Dziękuje 

-Cała przyjemność po mojej stronie

-Las ? - zdziwiłam się, bo właśnie wjechaliśmy do niego

-Jesteśmy już blisko

-Zakopiesz mnie tu ? - wybuchłam śmiechem 

-Nigdy

-Pocieszyłeś mnie 

-Starałem się

Następne pół godziny spędziliśmy w ciszy, aż w końcu dojechaliśmy pod piękny, drewniany dom. 

-Wow - wydusiłam w końcu - tu jest pięknie

-To dopiero początek

-To znaczy ?

-Masz kluczę - podał mi - idź do środka, a ja wezmę bagaże

-Okej - wysiadłam z samochodu

Powoli podeszłam do drzwi wejściowych i je otworzyłam. Zdjęłam tylko buty, bo było trochę zimno i weszłam dalej. Było tak pięknie ! Nowocześnie, ale z klasą. Najbardziej podobał mi się salon, bo był kominek no i na całą ścianę duże okna przez, które widać lat, a troszkę dalej jezioro. 

-Podoba Ci się ?

-Tak, bardzo

-Możesz sobie wybrać sypialnie

-To Twój dom ?

-Yhmm

-Obojętnie mi gdzie będę spała

-Mogę Ci oddać moje piętro

-Twoje ?

-W zasadzie to poddasze - uśmiechnął się - ale jest duże, zawsze tam śpię

-Pokażesz mi ? - uśmiechnęłam się

-Oczywiście, ale najpierw rozpalę w kominku

-Pójdę na górę 

-Wybierz sobie pokój

-W porządku - wyszczerzyłam zęby w uśmiechu

Powoli weszłam po schodach na górę. Otworzyłam pierwsze drzwi po lewej stronie i zapaliłam światło. Znajdowałam się w ładnym pokoju, utrzymanym w beżowych odcieniach. Meble były drewniane i bardzo ładnie się komponowały. Jednak najbardziej podobało mi się to, że był balkon, a przede wszystkim zapierający dech widok. 

-Pierwsza sypialni i od razu trafiona 

-Nie zauważyłam Cię - spojrzałam na niego

-Zamyśliłaś się

-Bo tu jest tak idealnie

-Można odpocząć i trochę się zresetować

-Czemu wracasz jutro ?

-Mam rano trening, ale po treningu wracam

-Będziesz musiał wcześnie wstać - skrzywiłam się

-Nie przejmuj się tym - machnął ręką

-Dużo dla mnie robisz

-Chce to robić

-Wiem - uśmiechnęłam się

-Pójdę po Twoje rzeczy

-Dam radę, to jest lekkie

-Mimo wszystko ja to zrobię - wyszedł 

Usiadłam na łóżku, zdjęłam kurtkę, bo było już ciepło i nie minęło kilka minut, a Marco przyniósł moje bagaże

-Dziękuje bardzo

-Wziąłem z domu trochę jedzenia, coś do picia. Mam też wino

-Jaki przygotowany

-Zawsze i wszędzie 

-Pójdźmy potem na spacer. Proszę 

-Możemy popływać po jeziorze

-O tej porze roku ?

-Łódką - zaśmiał się

-Będziesz wiosłował ?

-Ja ? - zrobił zdziwioną minę - myślałem, że Ty

-Spadaj - rzuciłam w niego poduszką

-Ja Ci dam - ruszył w moją stronę

-Aaa ! - pisnęłam i zaczęłam uciekać

Zbiegłam na dół, a on razem ze mną. Przez cały czas piszczałam albo krzyczałam. Niestety mojej kondycji dużo brakuje do Marco i już po chwili mnie złapał.

-I co teraz ?

-Nic ?

-Nie licz na to - położył mnie na kanapie i zaczął łaskotać

-Aaa ! - piszczałam - puść ! Pomocy ! On jest niebezpieczny ! Aaaa ! Pomocy !

-Nikt Cię nie usłyszy - cały czas nie przestawał

-On mnie molestuje ! - wrzeszczałam śmiejąc się

 Nie wytrzymał, puścił mnie i zaczął się głośno śmiać.

-Wreszcie - mruknęłam - nie uduś się

-Dzięki - wykrztusił

-To był sarkazm

-Wiem - trochę się ogarnął - umrę ze śmiechu przez Ciebie

-Śmiech to zdrowie

-W takim razie dziękuje Ci za trochę zdrowia

-Nie ma za co - uśmiechnęłam się - jesteś głupi, wiesz ? 

-Takie słowa z Twoich ust są jak komplement - zażartował 

-Ty na pewno jesteś rocznik 89 ?

-Tak - zaśmiał się - a może 98

-No właśnie - wybuchłam śmiechem 

-To żadna różnica - machnął ręką

-No dla Ciebie może nie

-Dobrze się czasem pobawić - stwierdził 

-Wiem 

-Ty jesteś jeszcze młoda

-Tak, bo Ty jesteś stary 

-Nie o to mi chodziło - skrzywił się 

-Zmieńmy temat - zaproponowałam

-To jest świetny pomysł 

-Jestem głodna, idziemy jeść

-Mogę Ci coś zrobić

-Zrobimy coś razem

-Okej - ruszyliśmy do kuchni

-Zobaczmy co tutaj przywiozłeś - zajrzałam do lodówki - postarałeś się

-To co z tego wyczarujemy ?

-A na co masz ochotę ? Możemy zrobić zapiekankę, sałatkę, makaron z jakimś dobrym sosem, zupę krem

-W takim razie wybieram sałatkę

-Okej

-Co mam robić ?

-Pokrój pomidora

-Tylko tyle ?

-Skończysz to zobaczymy

-W porządku

Szybko uwinęliśmy się ze zrobieniem sałatki greckiej, a potem ja nakryłam do stołu

-Smacznego 

-Nawzajem - uśmiechnęłam się

-Jak chcesz coś z Dortmundu to napisz mi na kartce

-To nie ma tu sklepu ?

-Jest, ale daleko 

-A sąsiedzi ?

-Nie ma 

-Ale zasięg jest ?

-Jest zasięg, internet, prąd i tak dalej

-Przynajmniej tyle

-Laptopa mogę Ci zostawić, żebyś się nie nudziła

-Masz tam jakieś filmy ?

-Mam na dysku, więc też Ci zostawię

-Dzięki

-Chociaż szczerze wątpię, żebyś coś oglądała

-A to dlaczego ?

-Bo późno wstaniesz, zanim się ogarniesz to ja wrócę

-A o której będziesz

-Około 13, może 14

-To na pewno już będę ogarnięta - pokazałam mu język

-No ja mam nadzieje

-Yhmm - zaśmiałam się

-No co ?

-Nic nic

-No powiesz

-Marco ?

Hmm ?

-Co Ty masz z tym "no" ?

-Nic - zaśmiał się - jakoś samo tak wyszło

-No okej - śmiejąc się podkreśliłam pierwsze słowo

-Wariatka - skwitował 

-Whatever

-To mój tekst - oburzył się

-Nie prawda

-A właśnie, że tak

-Pff !

-Nie prychaj !

-Bo co mi zrobisz ?

-Mam pewien pomysł 

-O nie ! - zaśmiałam się

-Wiesz co mam na myśli ?

-Aż za dobrze - zmarszczyłam brwi 

-No właśnie 

Dokończyliśmy jeść, posprzątaliśmy, a potem wróciliśmy do salonu. Stanęłam przy dużym oknie i wpatrywałam się w otoczenie.

-W lato musi być tu cudowanie

-Jest, kiedyś Cię zabiorę

-Nie składaj obietnicy, której nie jesteś w stanie dotrzymać

-Zawsze dotrzymuje obietnicy - wyszeptał mi do ucha

-To obiecaj mi coś

-Obiecuje

-Nie zapytasz co ?

-Ufam Ci 

-W takim razie obiecałeś mi masaż - uśmiechnęłam się - ma być najlepszy jaki kiedykolwiek miałam 

-Już się nie mogę doczekać wieczora

-Ja też - zaśmiałam się

-Miałem Ci pokazać poddasze - klepnął się w czoło

-To prowadź

-Bardzo chętnie

Weszliśmy po schodach do końca, gdzie były drewniane drzwi, Marco je otworzył, a potem odsunął się, żebym mogła przejść. Weszłam do królestwa piłkarza i najzwyczajniej w świecie mnie zamurowało. Wszystko było takie ładne, przestronne. Nowoczesne, ale miało w sobie coś cudownego.

-Podoba Ci się ?

-Tu jest jak w bajce

-To dobrze ? - dopytywał 

-Oczywiście

-Lubię to miejsce

-Nie bywasz tu często

-Skąd wiesz ?

-Kobieca intuicja

-Moi rodzice albo Melanie tu przyjeżdżają

-Rodzice ! - pisnęłam

-Co ?

-Mieliśmy iść do nich na obiad

-To wrócimy wcześniej

-Ok, a wracając do tematu to ktoś tu śpi ?

-Nie, poddasze jest tylko moje

-Rozumiem

-Jest jedna osoba dla której mogę zrobić wyjątek

-Tak ?

-Tak

-Kto ?

-Ty 

-Przestań ! - wybuchłam śmiechem

*****

No i jak Wam się podoba ? Trochę nudy, ale już niedługo będzie się działo. Może tym razem uda Was się zaskoczyć mnie 6 komentarzami ? 

Czytasz = Komentujesz = Motywujesz