19. „Jestem z Ciebie dumny"

SARA

Dojechaliśmy na miejsce już po chwili, mój chłopak (!) zaparkował auto na strzeżonym parkingu i ruszyliśmy do wejścia. Zostawiliśmy nasze wierzchnie ubrania w szatni i poszliśmy dalej. No i wtedy wszystko się zaczęło. Wszyscy robili nam zdjęcia, mnie oślepiły flesze, ale ,arco najwidoczniej to nie przeszkadzało. Objął mnie delikatnie w pasie i pozował do zdjęć. Po dosłownie kilku krótkich minutach znaleźliśmy się na sali, gdzie nie było już reporterów. Zostaliśmy poprowadzeni do stolika przy którym siedzieliśmy z państwem Lewandowskim oraz Mario i pewnie jego narzeczoną.
-Cześć - uśmiechnęłam się
-Sara hej - Gotze do mnie podszedł i mnie przytulił - dawno Cię nie widziałem
-Tak wyszło - zachichotałam
-Ann poznaj to jest Sara - piłkarz nas przedstawił - Sara to moja narzeczona Ann

-Cześć - podałam jej dłoń, a ona ją uścisnęła - dużo o Tobie słyszałam

-Miło mi - posłała mi uśmiech - ja też dużo o Tobie słyszałam

-Mam nadzieje, że same dobre rzeczy

-Oczywiście, że tak

-Kochanie - blondyn odsunął mi krzesło, a ja się do niego uśmiechnęłam

-Dziękuje

-Wina ? - spytał Robert

-Nie - pokiwałam przecząco głową

-Jesteś pewna ?

-Tak - zaśmiałam się

Nalałam sobie do szklanki wodę gazowaną, a mój rodak rozlewał wino wszystkim, który siedzieli przy naszym stoliku.

-Czyli znowu ja prowadzę - spojrzałam na blondyna

-Na to wygląda - położył mi dłoń na kolanie

-Okej - westchnęłam

-Sara mamy Twoją walizkę w aucie

-To świetnie, od razu ją weźmiemy

-Na długo zostajesz ?

-Miałam bilet tylko w jedną stronę

-To bardzo dobrze - Marco uśmiechnął się szeroko - ja Cię nie puszczę 

-Kochanie nie masz za dużo do gadania

W pewnym momencie ktoś zaczął przemawiać, więc wszyscy ucichli i spojrzeli na osobę przy mikrofonie. Potem przemawiał trener, którego oczywiście poznałam. Jak tylko powiedział, żebyśmy dobrze się bawili to została puszczona muzyka i zaczęliśmy dostawać gorące dania.

-Dasz radę Aniu ? - zaśmiał się Gotze

-Pewnie - puściła mu oczko

-Jestem z Ciebie dumny

-Och Mario - zakryła sobie usta ręką - bardzo Ci dziękuje

-Przepraszam - mój chłopak się podniósł - zaraz wracam

Odprowadziłam go wzrokiem i widziałam, że odebrał telefon. 

-Czyli co Sara jest już w porządku ?

-Tak, jest super

-Nasz Marco wreszcie ma dziewczynę 

-Nono - zaśmiała się Ania

-Jak będzie nie dobry to się skończy - zaśmiałam się

-Da radę, będzie się starał

-Yhmm

Zjadłam wszystko co miałam na talerzu i wstałam od stołu. Ruszyłam w stronę łazienki i akurat przed drzwiami spotkałam Marco, który dalej gadał przez telefon. Minęłam go bez słowa i weszłam do damskiej toalety. Umyłam ręce, poprawiłam makijaż i wyszłam. Mój chłopak czekał na mnie przed drzwiami.

-Wszystko ok ?

-A dlaczego miałoby nie być ok ?

-Nie wiem - wzruszył ramionami - po prostu się boję 

-Czego ?' - podeszłam do niego

-Że znowu mnie zostawisz

-Ty ? - zaśmiałam się - taki facet jak Ty ?

-A co w tym złego ? - przyciągnął mnie do siebie

-Nic

-Po prostu Cię kocham - pocałował mnie

-Ja też Cię kocham - uśmiechnęłam się

-Wracamy ?

-Tak, nie zdążyłeś w końcu zjeść

-Marcel dzwonił - podrapał się po głowie - mój przyjaciel

-Może kiedyś nas poznasz

-Oczywiście - pocałował mnie w dłoń

-Pogodziłam się z rodzicami

-To dobrze

-A potem znowu pokłóciłam się z mamą

-O co ?

-O święta

-Nie rozumiem - skrzywił się

-Powiedziałam mamie, że nie wiem czy spędzam z nimi święta no i mama trochę się wkurzyła

-Czyli chcesz spędzić święta ze mną ?

-Nie powiedziałam nic takiego

-Nie musiałaś - zaśmiał się

-Spadaj - lekko go szturchnęłam

-Kochanie 

-Tak ?

-Musimy wracać, bo będą się martwić

-Jeszcze sobie coś pomyślą

-Oj tam - machnął ręką

Wróciliśmy na sale, a prawie wszyscy obecni tańczyli i świetnie się bawili. 

-Zatańczysz ze mną ?

-A mam inne wyjście ?

-Nie - pokręcił przecząco głową 

Odłożyłam torebkę na nasz stolik i poszliśmy na parkiet. Mimo wysokich obcasów i długiej sukni radziłam sobie całkiem dobrze, a może to tylko zasługa mojego partnera. W końcu blondyn tańczy bardzo dobrze. Zaraz mój partner się zmienił, bo Mario tańczył teraz ze mną, a Reus z Ann.

-Pasujecie do siebie

-Może 

-To widać Sara 

-Jesteś mało obiektywny 

-Możliwe

-Ale ?

-Ale widzę jak Marco się zmienił, jak na Ciebie patrzy. Jeszcze tego nie wiesz, ale to jest zupełnie inny człowiek niż miesiąc temu 

-Cieszę się

-Kochasz go ?

-Tak, bardzo

-To dobrze

-Fajnie mieć takich oddanych przyjaciół

-W takim gronie trudno mieć prawdziwych przyjaciół

-W gronie piłki ? - dopytałam się

-Tak, wbrew pozorom to co się dzieje na boisku i po za boiskiem to dwie różne sprawy 

-Rozumiem

-Odbijany - zaśmiał się mój ukochany

No i znowu byliśmy w tych samych parach co na początku. Ze względu na wolną i spokojną piosenkę wtuliłam się w piłkarza i bujaliśmy się w rytm utworu.

-Moja mama się ucieszy jak spędzisz z nami święta - szepnął mi do ucha

-A skąd przypuszczenie,  że zamierzam spędzić święta z Wami ? - brnęłam dalej kryjąc uśmiech w jego ramieniu

-Strzelam - zaśmiał się

-Myślisz, że gol czy jesteś na spalonym ? - zachichotałam 

-Zdecydowanie gol skarbie

-Jesteś zbyt pewny siebie

-Czyli mam racje

-Goool - szepnęłam mu do ucha - 1:0, prowadzi Marco Reus

-Możesz zostać komentatorem sportowym - zaśmiał się

-Z całą pewnością

Po skończonym utworze wróciliśmy do naszego stolika, gdzie siedziała Ania, a obok niej jej mąż. 

-A Wy co nie na parkiecie ? - uśmiechnęłam się

-Odpoczywamy

-To witam w klubie - puściłam jej oczko

-Chcesz coś do picia ?

-Nie, dziękuje

-Dobrze tańczysz

-Przeciętnie - wzruszyłam ramionami

-Twoja skromność mnie rozbraja

-Nie rozumiem czemu

-Może kiedyś zrozumiesz

-Ałć - zażartowałam 

-Jejku przepraszam - złapała się za głowę

-No co Ty, ja tylko żartowałam - wybuchłam śmiechem

-Przestraszyłaś mnie - również się zaśmiała

-Kotku masz ochotę na coś do picia ? - blondyn mnie objął 

-Nie, może potem

-To daj znać

-W porządku 

-Zakochani - westchnął Lewy całując swoją żonę w czoło

-Odezwał się - blondyn puścił mu oczko

-Jak to ludziom potrafi się zmienić humor. Jeszcze niedawno w ogóle nie chciałeś iść na bankiet 

-Teraz też najchętniej bym wrócił do domu

-Bez przesady - spojrzałam na niego

-Sama prawda skarbie  

-Sory Reus, ale porywam Twoją dziewczynę - Gotze złapał mnie za rękę i pociągnął na parkiet

Leciała jedna z piosenek Beyonce, którą lubię. Szybka, rytmiczna i wesoła. Idealna do tańczenia. Mario okazał się równie dobrym tancerzem co mój ukochany, ale ciut niższym. 

-Na długo przyjechałaś ? - próbował przekrzyczeć muzykę 

-Jeszcze nie wiem - westchnęłam

-Miło by było gdybyś poleciała z nami na sylwestra

-A gdzie lecicie ?

-Pewnie do Dubaju 

-Wowo, nie wiem czy mnie stać - zaśmiałam się

-Pieniędzmi się nie przejmuj - machnął ręką

-Kto jedzie ?

-Ja z Ann, Marco, moi rodzice i bracia, chyba też Ania i Robert, jeżeli się zdecydują 

-Fajna gromadka

-Idealnie się w nią wpasujesz

Nic nie odpowiedziałam, tylko się zaśmiałam, a potem do końca naszego tańca się nie odzywaliśmy. Wróciliśmy do naszego stolika, przy którym siedział tylko mój facet. Usiadłam mu na kolanach, a on mnie objął i uśmiechnął się szeroko. 

-Co taki samotny jesteś ?

-Chciałam na Ciebie poczekać

-Bardzo mi miło

-Jeżeli chciałabyś się napić to Marcel może po nas przyjechać 

-Innym razem

-Moja dziewczynka - zaśmiał się 

-Czemu dziewczynka ? - oburzyłam się 

-Taka jesteś młodziutka, nie pijesz, nie palisz

-Jeszcze się zdziwisz jak ja nie piję - pocałowałam go

-Bardzo chętnie

-Jakie jeszcze nas atrakcje dzisiaj czekają ?

-Trener coś wymyślił, jakaś zabawa czy coś

-Serio ?

-Yhmm - schował twarz w dłoniach

-Nie będzie tak źle

-Będzie gorzej

-Dasz radę, ja w Ciebie wierzę

-Za to Cię kocham

-Tylko za to ?

-Nie tylko - pocałował mnie

-Uff

Za chwile faktycznie trener zarządził, żeby piłkarze wyszli na środek. Śmiałam się widząc Marco, który zmarnowany dołączył do swojej drużyny. Oczywiście oglądałam jego, a raczej ich zmagania, ale tak samo jak pani Lewandowska czy Ann śmiałam się prawie do łez. Na sali nagle zrobiło się ciemno, więc szybko ulotniła się do toalety. Odbicie w lustrze świadczyło o tym, że wyglądam w miarę dobrze. Przypudrowałam nosek, poprawiłam szminkę no i jak zawsze umyłam ręce. Wyszłam z pomieszczenia, ale zatrzymałam się jeszcze, żeby wysłać sms do mamy. Nie było mi to jednak dane, bo obok mnie pojawił się jakiś facet. 

-Jesteś nową laską Marco - wybełkotał 

-Tak, jestem jego dziewczyną

-Bardzo ładną

Dziękuje - chciałam odejść

-Poczekaj - złapał mnie za rękę

-Na prawdę muszę iść - warknęłam próbując wyrwać rękę z jego uścisku - puść mnie !

*****

No i jak ? Podoba się ? Wiem wiem, skończyłam w kiepskim momencie, ale taki był mój plan. Muszę się pochwalić, że jestem w trakcie pisania, a dokładnie w połowie ... 33 rozdziału czyli przedostatniego, który pojawi się w 2015 roku ! 

Do następnego (w przyszły wtorek) buziaki :*