53. „Zaczęło się"

SARA

Stałam przy oknie naszego nowego, pięknego domu i patrzyłam jak mój mąż kosi trawę. Odruchowo położyłam ręce na swoim niewielkim, choć już siedmiomiesięcznym ciążowym brzuchu. Tutaj w Monachium życie jest inne, może nie lepsze, ale na pewno inne. Marco spojrzał w moją stronę i się zaśmiał. Mimowolnie się zarumieniłam i wyszłam na taras. 

-Nie masz co robić w wolnym czasie, tylko musisz kosić trawę ? - zaśmiałam się

-Nikt tego za mnie nie zrobi - zdjął koszulkę i otarł nią sobie czoło

-A ja ? - usiłowałam nie patrzeć na jego mięśnie

-Ty na pewno nie będziesz robić takich rzeczy - podszedł do mnie i pocałował mnie w czoło

-Zrobiłam zimną lemoniadę, masz ochotę ?

-Idę najpierw pod prysznic - westchnął - kotku ...

-Tak ? - uśmiechnęłam się

-Jak się czujesz ?

-Tak samo jak godzinę temu - przewróciłam oczami

-W porządku

-Idź pod prysznic, a ja zrobię coś do jedzenia

-Coś dobrego ? - spojrzał na mnie zadowolony

-Ja zawsze robię coś dobrego

-Wiem, to było pytanie retoryczne

Zachichotałam i przeszłam do kuchni. Nowoczesna i duża kuchnia sprawiła, że się w niej zakochałam tak bardzo, że mogę gotować w kółko. Wyjęłam z lodówki warzywa, ser, szynkę i jajka, a następnie zabrałam się za robienie omletów. W między czasie wstawiłam wodę na herbatę i ustawiłam talerze oraz sztućce na blacie. Kwadrans później wszystko było gotowe, ale ponieważ nie było jeszcze mojego męża to zapakowałam brudne naczynia do zmywarki.

-Pachnie w całym domu - usłyszałam nagle i aż podskoczyłam 

-Przestraszyłeś mnie - jęknęłam

-Wybacz - westchnął

-Siadaj, bo zaraz wystygnie 

-Mogłaś zacząć beze mnie - zgrabnie usiadł na stołku barowym

-Bez przesady - wytarłam ścierką ręce - zaraz usiadłam obok niego

-Wreszcie wyglądasz jak ciężarna - zaśmiał się

-To prawda - pogładziłam się delikatnie po brzuchu

-Już dłużej tego nie ukryjemy

-Wiem, bo już nawet w swetrze coś widać

-Dobrze - pocałował mnie w czoło - wreszcie wszystko stanie się jasne

-Myślisz, że już nie będą Cię pytać czemu jesteś taki szczęśliwy i czy ma to związek z transferem ?

-Taką mam nadzieje - upił łyk herbaty

-Zaczną za mną łazić

-Obiecuję, że nie dadzą Ci w kość

-Kilka tygodni może wytrzymam

-Czas tak szybko leci - pocałował mnie w dłoń, a ja się uśmiechnęłam - jeszcze niedawno oznajmiłaś mi, że jesteś w ciąży

-Cieszyłeś się

-Dalej się cieszę Sara

-Oczywiście, wiem

-Kiedy idziesz do lekarza ?

-Jutro o 10:15 mam wizytę

-Cholera, nie wiem czy zdążę - westchnął

-Dam sobie radę

-Nie zmieniłaś zdania ?

-Co do płci ?

-Yhmm - pokiwał twierdząco głową

-Nie - zachichotałam - chcę mieć niespodziankę

-A skąd mamy wiedzieć na jaki kolor pomalować pokój albo jakie kupimy ubranka albo wózek ?

-Wózek kupimy czarny albo szary albo beżowy, ubranka dla niemowlaka wyglądają prawie tak samo zarówno te dla chłopca jak i dziewczynki, a co do pokoju to nie wiem. Może zajmiesz się tym jak będę w szpitalu ?

-Wtedy to kogoś wynajmę - posłał mi uśmiech - nie zamierzam Cię zostawiać ani na chwilę

-Jesteś kochany - pocałowałam go, ale szybko się od niego odsunęłam - kopie 

-Tak ? - położył mi dłoń na brzuchu - faktycznie, czuję

-Idealny moment sobie znalazło nasze maleństwo

-Chyba nie chcę się Tobą dzielić - zmarszczył brwi

-I tak jestem cała Twoja - zarzuciłam mu ręce na szyję - jeszcze przez dwa miesiące

-Dwa miesiące - mruknął - posprzątam, co Ty na to ?

-Byłoby miło, mógłbyś od razu włączyć zmywarkę

-Zrobię to - zaśmiał się zbierając talerze

-Ania wpadnie do nas wieczorem

-Przywiezie coś ze sobą ?

-Ciasto marchewkowe 

-Może jednak nie muszę pomaga Mario 

-Jesteś okropny, wiesz ?

-Wiem - przewrócił oczami

-Dlaczego Ann mogła być wczoraj na meczu, a ja musiałam siedzieć w domu ?

-Bo jesteś w ciąży

Już prawie się wygadałam, że przecież pani Gotze też jest w ciąży, ale w ostatniej chwili ugryzłam się w język.

-To nie fair, ja tego nie rozumiem

-Na meczu jest głośno to po pierwsze, a po drugie jesteś moją żoną i coś może Ci się stać ! A co jak ktoś Cię zepchnie ze schodów albo przewróci albo napadnie ? Na stadnie bywa niebezpiecznie

-Mogę siedzieć na trybunie vipowskiej - próbowałam go przekonać - no i mogę wziąć kogoś ze sobą, na przykład Marcela

-Chcesz być na następnym meczu ?

-Pewnie, że chce

-W porządku, będziesz na meczu - westchnął zrezygnowany

-Kocham Cię - pisnęłam

-Jestem dla Ciebie za dobry

-Oj tam - puściłam mu oczko - to mi nie przeszkadza

-Sara jak już jesteśmy przy gościach to rodzice chcą przyjechać, żeby nas odwiedzić i zobaczyć dom

-Moi też się wybierają

-Alicja też ?

-Chciałaby, bo we wrześniu musi wrócić do pracy

-To zapraszamy wszystkich razem ?

-A pomieścimy się ?

-Mamy dwie sypialnie gościnne, a w pokoju dziecka możemy rozłożyć materac i wszyscy się zmieścimy

-To dobrze

-Ustal ze swoimi rodzicami, a moi się już dostosują

-Okej

-Ale musisz mi coś obiecać 

-Co takiego ?

-Nie będziesz się przemęczać ze względu na gości i nie oddamy swojej sypialni

-Dobrze, obiecuje - wstałam z miejsca i ruszyłam do salonu - widziałeś mój telefon ?

-Leży na stole na tarasie

-Dzięki

Wyszłam na taras, zgarnęłam swój telefon i zeszłam na świeżo skoszoną trawę. Kilkanaście sekund później siedziałam na huśtawce. Wybrałam numer do swojej przyjaciółki - modelki.

-Prawie się wygadałam, że jesteś w ciąży

-Cześć Sara - zaśmiała się - miło, że dzwonisz

-No tak - zachichotałam - hej

-Zamierzam niedługo powiedzieć Mario

-Najwyższa pora, bo w ciąży zrobiłam się strasznie wygadana i chyba tajemnice nie są u mnie bezpieczne

-Ufam Ci

-Wiem i dlatego nie chciałabym go zawieść

-Nie przejmuj się kochana

-Jak się czujesz ?

-Rzygam jak kot, a jak skończę to śpię

-I Twój mąż się nie domyśla ?

-Chyba nie skoro nic nie mówi

-Faceci - zażartowałam - a co z Leo ?

-Babcia Mario zabrała go do siebie

-Miło z jej strony

-To prawda - wyczułam, że się uśmiecha - a co u Was ? Znacie już płeć ?

-Chcemy mieć niespodziankę

-My czy ja ?

-No ja - zaśmiałam się - Marco nie ma prawa głosu 

-Z Leo dowiedziałaś się chyba późno, nie ?

-Tak tak, bo nie chciał się pokazać 

-A teraz myślisz, że będzie córka czy drugi syn ?

-Obojętnie mi, ale lekarz mnie postraszył, że mogą być bliźniaki

-Podwójna radość

-Nie wiem co Mario wtedy powie

-Ucieszy się

-Wiesz mam dość siedzenia w domu. Może się jutro spotkamy ?

-Mam lekarza 10:15, ale potem bardzo chętnie 

-To zgadamy się jeszcze jutro

-Pewnie

-Sara możesz tu na chwilę przyjść ? - zawołał blondyn

-Ann przepraszam, ale Mario mnie woła

-Leć kochana

-Odezwę się jutro - rozłączyłam się, a potem ruszyłam do domu

Marco stał w salonie obok dużej paczki, której nie było jak wychodziłam.

-Co to ?

-O to samo chciałem Cię zapytać

-Ja nic nie zamawiałam

-Ok, otworzę i zaraz zobaczymy

Otworzyliśmy paczkę, w której była śliczna, beżowa kołyska.

-Jest piękna - uśmiechnęłam się

-Jest już złożona

-No i co ?

-Masz - podał mi kopertę - czytaj

Rozerwałam kopertę, wyjęłam z niej białą kartkę i rozpoznałam pismo prawie od razu.

"Mamy nadzieje, że Wam się spodoba. Beżowy to neutralny kolor - idealny dla naszej prawnuczki albo prawnuka. Amelia i Tobias."

-Nie wierzę w to - zaśmiał się

-Zadzwoń i podziękuj

-Podoba Ci się bardzo, co ?

-Yhmm

-To dobrze - pocałował mnie w czoło

*****

-Marco ! - zawołałam po raz kolejny - chodź tu szybko !

-Co się dzieje ? - wpadł zmachany do łazienki

-Nie mogę dosięgnąć - jęknęłam wskazując na najwyższą półkę - kto tam postawił moje perfumy ?!

-Sara ! - warknął - czy Ty oszalałaś ?!

-Ale, że co ? - spojrzałam na niego zaskoczona 

-Myślałem, że coś Ci się stało - westchnął

-Jeszcze nie rodzę - zaśmiałam się

-Przysięgam, że z Tobą zwariuję - sięgnął po fiolkę z moimi perfumami - proszę

-Dziękuję - uśmiechnęłam się

-Coś jeszcze ? - przyciągnął mnie do siebie

-Powiedziałabym, że jestem głodna, ale już dzisiaj jadłam

-Może jednak ?

-Nie, jestem za gruba - westchnęłam - uważasz, że jestem gruba ?

-Jesteś w ciąży

-Ale jestem gruba ?

-Idę zrobić Ci herbatę - pocałował mnie w czoło i ruszył do drzwi, ale zanim nacisnął klamkę to na mnie spojrzał - grubasku 

-Nienawidzę Cię - mruknęłam

Dokończyłam się malować, psiknęłam się perfumami Chloe i rozczesałam włosy. Związałam je w koka, który nie był jakiś idealny, ale był przynajmniej artystyczny. Jak na połowę października pogoda była wymarzona. Nie za zimno, nie za gorąco, ale po prostu ciepło, bez deszczu, śniegu, a nawet wiatru.  Mimo tego założyłam ciążowe jeansy i gruby, szeroki golf. Wyglądam jak wieloryb. 

-Cześć mamuśko - usłyszałam

-Pani Gotze wygląda pani kwitnąco - pocałowałam ja w policzek

-Przytyłam więcej teraz niż Ty przez całą ciążę 

-Nie prawda - przewróciłam oczami - wyglądam jak wieloryb

-Chciałabym tak wyglądać w dziewiątym miesiącu ciąży

-Chcesz herbaty Ann ?

-Poproszę - uśmiechnęła się do mojego męża - Mario zaraz do nas dołączy, ale jeszcze poszli z Leo na ciastko 

-Super

-Marco ma mnie już dość - szepnęłam

-Słyszałem !

-Nic nie mówiłam - zachichotałam

Do późnego popołudnia siedzieliśmy we czwórkę na tarasie podczas, gdy syn naszych przyjaciół bawił się w ogrodzie. Przynajmniej dobrze, że nigdzie nie wychodziliśmy, bo chyba bym padła ze zmęczenia. 

-Zamierasz w ogóle wejść do domu ?

-Tak, właśnie idę pod prysznic

-Pomóc Ci ?

-Dam sobie radę - machnęłam ręką

-Posprzątam jeszcze trochę i zaraz też idę na górę

-Okej - pocałowałam go - widzimy się na górze

-Sara

-Hmm ?

-Nie jesteś gruba - puścił mi oczko

-Wiem - zaśmiałam się

Poszłam na górę do łazienki, rozebrałam się i weszłam do kabiny. Odkręciłam ciepłą wodę, namydliłam całe ciało balsamem do kąpieli i spłukałam pianę. Potem zabrałam się za mycie włosów. Nie jest to proste zadanie w ciąży, ale powoli mi się udało. Zakręciłam wodę, wytarłam się puszystym ręcznikiem, a potem zaczęłam smarować ciało balsamem. Następnie założyłam majtki i koszulkę piłkarza, która o dziwo była na mnie dobra, chociaż mój mąż nie jest zbyt szerokim mężczyzną. Zaczęłam suszyć włosy i już pod koniec poczułam silny skurcz. Jęknęłam cicho. Myślałam, że to tylko jednorazowe, ale kilka minut potniej się to powtórzyło. 

-Marco !

Nic nie odpowiedział, a ja kolejny raz poczułam skurcz, a zaraz potem odeszły mi wody. Cholera. Czy on może tu łaskawie do cholery przyjść ?!

-Marco ! - zawołałam opierając się o umywalkę - Marco !

-Sara nie mam ochoty na żarty !

-Po prostu przyjdź - błagałam

-Gdzie jesteś ?

-Chodź do łazienki

-Co się znowu stało ? - zaśmiał się wchodząc do pomieszczenia

-Zaczęło się - jęknęłam

*****

Hmm ... przepraszam, że wysłałam Marco do Monachium. Osobiście kocham go w żółto-czarnym stroju, ale stwierdziłam, że jakieś zmiany są potrzebne. Może jakoś to przeżyjecie, co ? :D 

Teraz sprawa nieco poważniejsza ... następna część pojawi się w PIĄTEK i chciałabym Was psychicznie nastawić na SZOK. Musicie wziąć kilka oddechów zanim odpalicie mojego bloga i obiecać mi i sobie, że mnie nie zabijecie. Pamiętajcie, że ja lubię mieszać, ale może nie będzie tak źle ... 

Buziaki.